BARO

I.

BARO

idem posteris, qui Heros et ex proceribus unus, antiquis. A Βἀρος quibusdam: Βαρὺς autem modo bardum et stupidum; modo elatum, genetosum, fortem notat. Alciatus Barones, quasi Verones vult dictos, a populo Hispaniae, nomen illud a fluvio quodam Celtiberiae deducente. Melius de Anglo-Saxonibus vocis origo atcessitur, quibus Baro idem, quod Latinis Vir. Aliis Var,

et Varon Hispanis, tam pro viro, quam pro Magnate. Francis Antiquis Ber, unde Hautber, pro viro summo, vel maiori domino. Alamannis Bar; hodieque apud Occidentales Anglos, pro domino sumitur. Itaque conveniunt Baro et Vir, in multiplici significatione: utpote, pro homine simpliciter, pro homine praestantiori seu forti, pro marito, etc. Sub Baronis itaque nomine veniunt intelligendi, satellites Imperatorum, a robore et praegrandi corpore: Vassalli seu Clientes feudales in genere: Vassalli Capitales in genere: et Vassalli Capitales maiores, i. e. Duces, Marchiones, Comites, Vicecomites, Magnates: Namque vel maximus horum Principis est Vasallus, eique tenetur Homagii seu Baronagit vinculo. Vide Aimoin. l. 5. c. 49. A. C. 1095. Otto Frisingens. de gest. Frid. I. l. 2. c. 13. A. C. 1154. Pro simplici Magnate Baro, hodie notissimum: sed non pari ubique consideratione. Germani, Galli, Itali, Baronem vocant, qui merum mistumque imperium habet, in aliquo castro, ex concessione Principis: Sic et in Scotia Baro est, qui ius furcarum et fossae habet: sed apud hodiernos Anglos summâ iustitiâ nemo gaudet, Baroniae titulô. Spelmann. in Glossario Archaeol. Olim vero Barones apud illos aestimati sunt, qui in suis dominiis de litibus cognoscebant et latrociniis: an tamen hi omnes maiores Barones? incertum: illud certissimum, maiores Barones habitos esse, qui de Rege tenentes in capite, iudiciis praefuêae Aulae Regiae: nuperius qui in Parlamentariis Comitiis Regi assident et suffragia ferunt, Parlamentarii Barones, Angl. Lords of Parlament nuncupati. Hodierni Anglorum Barones in triplici sunt differentia: Quidam Feodales seu praescriptitii, e priscis Feodalibus Baronibus oriundi: quibus Wilhelmus Conquestor totam Angliam dispertitus est, de se tenendam. Alteri Rescriptitii seu Evocati, qui Brevi Regiô evocantur ad Parlamentum; hi caput extulerunt ab aevo Iohannis et Henrici III. Reliqui tandem Diplomatici, qui Regiô diplomate id fastigii ascendunt, quorum initium ad tempora Richardi II. refertur: Formulam creandi Barones tales, vide apud Eundem. Et quidem vox Baro vel cum ipsis Nortmannis, vel cum Eduardus Confessor auras moresque illorum inbibisset, in Angliam pervenit. Plura de hac voce vide apud retro laudatum Spelmannum.

II.

BARO

mulier quaedam Philosophiae dedita, uti scribit Suidas, unde Philosophos, qui stolidiores essent, Barones vocabant, ut quasi mulierculae per contemptum appellarentur. E' contra autem posterioribus saeculis baro notavit virum. Unde Glossae Philoxeni, Bara ἀνήρ. Vide Voss. l. 2. de Vitiis Serm. c. 3. in Baro, et infra.